Στην φύση βρίσκεται ο ιδιος ο Πλαστης. Η προσωπικη Του αγαπη εκδηλωνεται με την πρωτη ευλογια που υπαρχει στην Αγια Γραφη και η οποια δινεται στα ζωα. Και τα ευλογησε ο Θεος λεγωντας ΄' Αυξανεστε και πληθυνεσθε και γεμιστε τα νερα στις θαλασσες και τα πουλια ας πληθυνονται πανω στην γη".
Αργα το απογευμα μετα απο διαβασμα εκανα παντοτε την βολτα μου παρα τον ποταμο Δουναβη και καθομουνα πανω στους βραχους μεχρι την δυση του ηλιου. Ανυπομονουσα να δω τις πανεμορφες παπιες που κολυμπουσαν ομαδικα και αρμονικα...παντα κολυμπουσανε μαζι, λες και ητανε μια αγκαλια ολες μαζι...Σκεφτομουνα πως και αυτα ειναι δημιουργηματα Του αλλα ειναι ανεμελα, δεν εχουν εννοια για την ενδυμασια τους, ουτε αγχος για το φαγητο τους, λες και εχουν εμπιστοσυνη στον Πλαστη τους με οδηγο την χαρα και την απλοτητα...Ηταν η πιο ομορφη μελωδια, μεσα στο απεραντο γαλαζιο του ουρανου, ο ηχος των νερων και η σιωπη που αγκαλιαζε με ζεστασια την καρδια και την ανεπαυε...Εφευγα μετα το ηλιοβασιλεμα και ενιωθα σαν παιδακι που του ειχαν χαρισει το αγαπημενο του παιχνιδι...Δοξα το Θεο που μας δειχνει την αγαπη Του με καθε τροπο.